ஜாதிப் பூ


06/05/2014 

விமர்சனப் போட்டிக்காக  

திரு. வை. கோபாலகிருஷ்ணன்  அவர்களால் 

வெளியிடப்பட்ட  கதை  "  ஜாதிப் பூ "

அதற்கான  இணைப்பு  : 

http://gopu1949.blogspot.in/2014/05/vgk-16.html

மிகவும் அழகான  சிறு கதை !

அழகான  ஒரு  பூக்காரியிடம், மனதை பறிகொடுத்த 

ஒரு இளைஞன் , தன் எண்ணத்தை  மற்றொரு 

பூக்காரியிடம் ( அவள் தான் ,  தான் விரும்பும் 

பெண்ணின்  பாட்டி என்பதை அறியாமல்  )

வெளியிடும்  நிகழ்ச்சி !

கதையை,  கவிதைபோல்  எழுதிய 

கதாசிரியரை  பாராட்ட வேண்டும் !

கதையை  விமர்சிக்கலாம் ! 

கருத்தைச் சொல்லலாம் !

இது   கவிதை !

மிகவும் அழகான  கவிதை !

அழகை,   அழகென்றுதான்  சொல்ல முடிந்தது ,

என்னால் .

பேரழகு என்றால் ,  அதில்  மறுபடியும்  

" அழகு " என்ற  வார்த்தை வருகிறதே ! 

மாற்று ?

யோசித்தேன் ! 

ஒன்றும்  தோன்றவில்லை !

தோற்றுத்தான்  போய்விட்டேன் !

அதனால்,  கதையின்  போக்கிலேயே 

மனதிற்கு  தோன்றியதை   கிறுக்கினேன் ! 

கிறுக்கியதையும்  அனுப்பிவிட்டேன், 

விமர்சனம்  என்ற பெயரால். 

விமர்சனம்  ஏதும் இல்லாமல் ,  கதையின்  போக்கிலேயே 
எழுதுவது  அர்த்தமில்லாத  ஒன்றுதான் !  இதைப் போலத்தான்  
இதற்குமுன் , "  மறக்க மனம்  கூடுதில்லையே " 
என்ற  சிறுகதைக்கு ,  சில பல  சினிமா  பாடல்  வரிகளை  
தொகுத்திருந்தேன் !  

இந்த  "  ஜாதிப் பூ " என்ற சிறுகதையில். 
" ஜாதிப் பூ ' விற்க்கும் , ஜாதி வெறிக்கும்  பின்னலிட்ட 
கதாசிரியரைப்  பாராட்ட வேண்டும்.

பூக்காரியிடம்  சிறு  வயது முதல்  தன்  வளர்ச்சியைப் 
பகிர்ந்து கொண்ட  கதா நாயகனிடம் ,  சிறு வயதிலேயே 
ஜாதி பூவைப் பற்றிய  ஒரு முதிர்ச்சியான  கேள்வி எழுப்பியது,  
கொட்டும்  மழையில் , உடல்  நலமற்றிருந்த  கிழவியையும், 
பூக்கூடையியும்  நனையாமல்  ,  குடிசை வர  குடை பிடித்து 
கூட்டிச் சென்ற , மனிதாபிமான, மனித நேயமிக்க  செயல், 
ஆகிய  இரண்டைத் தவிர ,  பாராட்டுவதற்கு  வேறொன்றும் 
இல்லை ,  என்னிடம். 

ஆனால்,  இவ்விரண்டும்  பலப்பல  வண்ணங்களில்  
விமரிசிக்கப்பட்டுவிடும்,  வித்தகர்களால் !!.

இதைத் தவிர  வேறு   என்ன  என்பதை  யோசித்து ,
ஒன்றும்  தோன்றாமல்தான்  , தோற்றுவிட்டேன்  என்று 
கூறினேன் !

தன் பேத்திக்கு, பேங்கில்  வேலை பார்க்கும்  கதாநாயகன் 
மணமகனாக  வருவது ,  பூக்காரிக்கு  சந்தோஷம்தான்.  
அவளை  விடுத்து , வேறு யாருக்கு  ???


இந்த கேள்விக்கு    "பதிலாக," நான்  தேர்ந்தெடுத்தது,  
பூக்காரியுடன் ,  மழையில்  நனையாமல்  சென்ற 
"  பூக்கூடையை " !

இக்கதையில்  பங்கு பெறும்  பாத்திரங்கள்,
பூக்காரி, பூக்காரியின் பேத்தி ( கதா நாயகி ) , கதா நாயகன்,
மற்றும்  குடையும்,  பூக்கூடையும் தான் !
குடை  ஒரே ஒருமுறை , காட்சியில் இடம் பெறுகிறது !
பூக்கூடை,  ஒவ்வொரு நாளும்  பூக்காரியுடன்  வருவது ! 

இந்த கதைக்கு , என்னுடைய  கருத்து ,
" இது  அனைவரின்  மனம் நிறைந்த  திருமணம் " 
 என்பதுதான் !


ஆதலால் ,  கதா நாயகன் , கதா நாயகியின்  திருமணத்தை 
எண்ணிக்   களிப்புறும்  தோழனாக,  பூக்கூடையை 
நிர்ணயித்து, கதையின்  போக்கிலேயே  கிறுக்கினேன் ,
 சில பல  வார்த்தைகளை  பிரசவித்து !

முடிவு.........................?

அது  எப்படியிருந்தாலும் ,  
சுமார்  40  வருடங்களாக,  சிறு சிறு  கடிதங்களைத் தவிர  ,
( அதுவும் 1989 வரைதான் ) வேறு  எதையும்  தமிழில்  
எழுதத் தெரியாமலிருந்த  என்னை எழுதத்  தூண்டிய ,
திரு.  வை. கோபாலகிருஷ்ணன்  அவர்களுக்கு 
மனமார்ந்த  நன்றிகள்  !!!  

என் கிறுக்கல்கள்  !!!

0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0

தூசியெனும்  போர்வையுடன் 

தூங்கிக்கொண்டிருந்த  என்னை,

தட்டி எழுப்பியது , 
ஒரு  
வளைக்கரம் ! 

சீந்துவார்  இல்லாமல் 

சீரற்று போன என்னை, 

சீண்டியது  யாரென்று 

சீற்றமுடன்  பார்த்தேன் ! 

சிரிப்புத்தான்  வந்தது, 

சீண்டியது,  

என் 

தோழி  என்பதால் ! 

என்  தோழி, 
வீறிட்டு  அழுதபோது 
விளையாட்டு  காட்டிட 
உருண்டு, புரண்டவன் , 
நான் !

என் தோழி, 
பூச்சாண்டி காட்டிட   
அவளுக்கு  முகமூடியாய் 
இருந்தவன், 
நான் ! 

தத்தியும், தவழ்ந்தும் வந்து , 
கால்களால்  எனக்கிட்ட  முத்தத்தை, 
மறந்திருப்பாள்  என்றிருந்தேன்,
மறக்கவில்லை  என்றது ,
அவள்  பார்வையும்,
புன்சிரிப்பும் ! ! 

பூக்காரி  எனும்  குதிரையேறி,
குடிசைக்கும்,  கோவிலுக்குமாய்,
சவாரி  செய்தவர்கள்  
நாங்கள் !

படிப்பை  முடித்து,
பாட்டியிடம்  சீராட, 
விடுப்பில்  வந்திருக்கும் 
பருவப் பெண்,
என்  தோழி ! 

மல்லிகை, முல்லை, 

ஜாதிப்பூ,  தாழம்பூ,  மகிழம்பூ,

கனகாம்பரம் ,    வாடாமல்லி,  

வெண் தாமரை, செந்தாமரை, 

மரிக்கொழுந்து,  நந்தியாவட்டை, 

ரோஜா, பட்டுரோஜா, 

ஜவ்வந்தி,   பாரிஜாதம் , 

இருவாட்சி,  செம்பருத்தி,   

என,
எத்தனைப் பூக்கள் சுமந்திருப்பேன், அன்று !
அத்தனையும்  தோற்றுவிடும்,
அவள்  அழகினில், இன்று !

வேலை ஒன்றுமில்லை ! 
வெட்டியாய் இருக்க 
விருப்பமும்  இல்லை ! 
போட்டியிடுகிறேன்  உன்னுடன், 
திறமை  உண்டு  என்னிடம் !
கடை விரிப்பேன்  உன் எதிரில் ,
காட்டிக் கொள்ளாதே  உன் உறவை ! 
பகுதி  நேர  விற்பனையில் 
பாங்காய்  விற்றிடுவேன்,  
பூக்கள்  அத்தனையும்  ! 
கொக்கரித்தாள் ,  என்  தோழி !  
நெட்டி முறித்தாள்,  அந்தக்   கிழவி ! ! 



" ஜாதிப்பூ  வாங்கினால். 
  ஜாதி வெறி  வந்திடுமோ "
தயங்கி தயங்கிக்  கேட்ட    
சிறு வயது கண்ணனை, 
வரித்துவிட்டேன்,  
என் தோழனாக !
ஆனால்  
அவனுக்குத்  தெரியாது,
அவன், 
என் தோழனான  கதை  !

முக்கால் கிழவியிடம், 
முதல் ரேங்க் வாங்கியதை, 
மூச்சிரைக்க  ஓடிவந்து 
முக்கி முக்கி சொன்னவன், 
என் தோழன் !
ஆனால்,  
அவனுக்குத்  தெரியாது,
அவன், 
என் தோழன் என்று !

பள்ளி முதல் 
பேங்க் வரை 
ஒவ்வொரு  வளர்ச்சியையும் 
தள்ளாத கிழவியிடம் 
தயங்காமல் சொன்னவன், 
என் தோழன்  !
ஆனால்,  
அவனுக்குத்  தெரியாது,
அவன், 
என் தோழன் என்று ! 

நல்லார்  ஒருவருக்காக 
நாடெங்கும்  பெய்த மழையில் ,
நலிந்திருந்த கிழவியையும்,
மெலிந்திருந்த என்னையும் ,
குடிசை வரை 
குடை பிடித்து 
கூட்டிப் போனவன், 
என் தோழன் ! 
ஆனால்,  
அவனுக்குத்  தெரியாது,
அவன், 
என் தோழன் என்று ! 

பணி ஒய்வு  
பெற்ற   என்னை, 
மீண்டும் 
பூச் சுமக்க ஆணையிட்டாள், 
என் தோழி ! 

கடை  விரிப்பேன், 
கோவில் எதிரில் !
காவலும்  உண்டு 
என்  எதிரில் !
பக்கத்தில்  துணையிருக்க 
பூச்சுமந்து  வாராய் நீ !
பணியிட்ட  தோழியிடம் 
பணிந்துவிட்டேன் நானும் !

கன்னிப் பெண்,  விரித்த  கடை !
ஈக்களும் மொய்த்தன ! 
கொசுக்களும்  சுற்றின ! 
மொய்த்த ஈக்களை 
" ச்சூ" என்று  ஒட்டினாள் !
சுற்றிய கொசுக்களை 
" ப்பூ" ஊதினாள் ! 
கடைவிழி பார்வைக்கு 
ஏங்கிய காளையர் ஆயிரம் !
உள்ளம் கருத்திருக்க, 
நெற்றிக்கு  வெள்ளையடித்து,
உறவாட வந்த  கயவர்கள்   ஆயிரம் , ஆயிரம்  ! 
ஏறெடுத்து  பார்த்ததில்லை, 
ஏனென்றும்  கேட்டதில்லை !
கருமமே  கண்ணாயினாள், 
கடை விரித்த  என் தோழி !

அவள்  வேலை,  அவளுக்கு ! 
என் ஏக்கம், 
என் தோழனைப்  பார்பதற்கு ! 

எத்தனை  முறை வந்தாலும்,
திரும்பிப்  பார்த்ததில்லை !
பல்லில்லா  கிழவியிடம் 
பல்லைக்காட்டி இளிப்பதுதான் 
அவன்  வேலை ! 
பூ  விற்பவளைத்தான்  தெரியாது !
பூச்  சுமந்த என்னையுமா  தெரியாது ?
திட்டத்தான்  வாய் திறந்தேன் !
திரும்பிவிட்டான்  என்பக்கம் !
பார்த்தது  என்னையல்ல !
என் தோழியையும்,
அவளை மொய்த்திருந்த 
ஈக்களையும்,  கொசுக்களையும்தான்  !

கனல்  தெறித்த  அவன்  பார்வையில் 
கண்டு கொண்டேன், அவன்  உள்ளத்தை !
கனிவு கொண்ட  அவன் பார்வையில் 
அறிந்து கொண்டென், அவன்  ஆசையை ! 
மெல்ல  திரும்பினேன் ,
அப்பப்பா !
எத்தனை  அழகு,  என் தோழி ! 
இத்தனை  அழகும்,  என் தோழனுக்கே !
குதித்தேன் !  கும்மாளமிட்டேன் !

பூக்களின்  பெயர்களை 
கேட்டு கேட்டு 
தெரிந்து கொண்டாயே,  அன்று  ! 
உனக்காக பூத்திருக்கும் 
இந்த 
பூவையின் பெயரையும் 
கேட்டு தெரிந்துகொள், இன்று , 

கூவினேன், வாய்வலிக்க !
கேட்கவில்லை காது , 
அந்த  மடையனுக்கு !
மடையன் தான் !
ஆனாலும், 
அவன்,  என் தோழன் ! 
அவனுக்கு  தெரியாது,
கூவியது,
அவன் தோழன் என்று ! 

பூ விற்ற ,  பூவை வாங்கியோர் 
திரும்பிப் பார்க்கவில்லை,
பூச் சூடாத கிழவியை !
சோடை போனது,
வியாபாரம்  அன்று ! 

மிகுதியான  பூக்களை 
வேகமாக  மாறிட,
விடியலில் சென்றுவிட்டாள் 
என் தோழி,
தன் துணையை மாற்றிக் கொண்டு !

ஏமாற்றம்தான்,
ஆனாலும், ஒரு சந்தோஷம் !
என் தோழன் , 
என் அருகில் இருப்பதால்  !
ம்ம்... 
வெகுநாட்களுக்குப் பிறகு,
மீண்டும்  ஒரு சவாரி,
இக்கிழக் குதிரையின் மேல் ! 

கட்டிவிட்டாள் தன்  கடையை. 
வெகு சீக்கிரத்தில், 
என் தோழி !
கண் சிமிட்டி விடை பெற்றாள்,
உறவைச் சொல்லாத உறவுக்காரியிடம் ! 

பூ  வாங்க வந்தவர்கள் 
பூவைக் காணாமல்,
பூ  விற்றவளிடம் கேட்டார்கள், 
பூ  எங்கே ? என்று, 

சொந்தத்தைச் சொல்லாத 
சொந்தக்காரியும், 
சொல்லிவிட்டாள்  அனைவருக்கும் ,
இனி 
அவள்  வருவது  
வாரத்தில்  இரு முறை என்று !

இருமுறை  என்ன ?
ஒருமுறையும் வேண்டாம் !
கண்டித்து சொல்லிவிடு, 
அவளிடமும், 
அவள்  உறவுகளிடமும் !
பூ விற்க வந்தவளுக்கு 
பூச்சூட்ட ஆசைஎனக்கு !
மாலை விற்க வந்தவளுக்கு 
மாலையிட ஆசை எனக்கு !
கிசுகிசுத்தான் என் தோழன்,  
கிழவியின் காதில் ! 

கிசுகிசுத்தது  என்தோழன்.
ஆனால்,
ஊரறிய சொல்லிவிட்டான் 
தன் ஆசிகளை, 
அந்த  இறைவன் !
கோவில்மணி ஒலித்தது,
மேளதாளம்  பின்தொடர ! 

பாம்புச் செவியெனக்கு ,
கேட்டுவிட்டேன்  அத்தனையும் !
தீட்டிக் கொண்டேன் 
என் காதுகளை !
கிழவியின் பதில் 
என்ன என்று ?
பேத்தி சொல் தட்டாத  
பாட்டி இவள் !
உறவைச் சொல்லவில்லை !
வந்த  உறவையும் விடவில்லை !
வரவேற்றாள்  என் தோழனை,
" வாடா  மாப்ளே " என்று !

என் தோழிக்கு  திருமணம் !
என் தோழனுக்கும் திருமணம் !
உள்ளம்  நிறைந்தது !
கண்கள்  பனித்தன !
யாரிடம் பகிர்வது ,
என் 
உள்ளக் களிப்பையெல்லாம் ?
என் குரல் கேட்காது ,
வையகத்தில்  யாருக்கும் !
மவுனமாய் இருந்துவிட்டேன்,
மவுனம்தான் என் வாழ்த்துரை !

மவுனத்தை கலைத்தது, 
அருகில் நின்ற 
இரு கால்கள் !
மெல்ல நிமிர்ந்தேன்,
உற்றுப் பார்த்தன, 
இரு கண்கள் !

ஓ !....
என் குரல் கேட்டதோ ?
மெல்ல வினவினேன் !
அசைந்தது தலை,
மேலும், கீழும் !
அக்கணத்தில், 
கொட்டிவிட்டேன் அத்தனையும் !
திரும்பிப் பார்த்தார்,
என் தோழனை !
ஆசீர்வதித்தது, 
அவரின் புன்சிரிப்பு ! 


யாரென்று கேட்கும் முன்,  
இடைமறித்தது 
மற்றும் ஓர் குரல் !
" எழுத்தாளரே, வணக்கம் "

இறைவனுக்கு  
பூச்சுமந்த  நான், 
அன்று, 
சூட்டினேன் அவன் பெயரை,  
என் 
சிறு வயது தோழனுக்கு !

எழுத்து அறிவிப்பவன் 
இறைவன் என்றால்.
எழுதி அறிவிப்பவனும் 
அவன் தானே !
ஆதலினால்,
இன்று 
சூட்டிவிட்டேன் இவருக்கும், 
அவனின் மறுபெயரை !
  
ஏட்டினில்  எழுதிடுவார் ,
என் தோழியின் திருமணத்தை !
வலைத்தளத்திலும்  பதிவிடுவார் ,
என்  தோழனின்  திருமணத்தை !
பாரோரும் புகழ்ந்திடுவர்
பாங்கான இவர்  எழுத்தை !

சோர்ந்திருந்த என்னை,
என் குரல் கேட்டு,  குறை நீக்கி,
எழுச்சியுரச் செய்த எழுத்தாளருக்கு,
ஆயிரம்  நன்றிகள் !
அனந்த கோடி நமஸ்காரங்கள் !

இனி,
சோம்பியிருக்க மாட்டேன்!
வேலைகள் 
மெத்த உண்டு !

பூச்சுமக்க வேண்டும் நான்,
என் தோழியின் திருமணத்திற்கு !
பூச்சுமக்க வேண்டும் நான் ,
என் தோழனின் திருமணத்திற்கு, 
சுமக்க வேண்டிய பூக்கள் 
ஆயிரம், ஆயிரம் !
ஒவ்வொரு  அழைப்புக்கும் 
ஒவ்வொரு  பூ என !

ஏ !  பூக்காரக் கிழவி ! 
கடையை கட்டிவிடு,
குடிசைக்கு போகவேண்டும் நான் !
என் தோழியிடம் பகர வேண்டும், 
என் தோழனின் திருமணத்தை !
பார்க்க வேண்டும் அவள் முகத்தில் ,
படரும் சிரிப்புக்களை !
பார்க்க வேண்டும் அவள்  முகத்தில் , 
வளைந்தோடும்  வெட்கத்தை !

கோவிலில், 

மணி  அடித்துவிட்டது ! 

மேளமும்  கொட்டிவிட்டது ! !
இன்னும் என்ன மெத்தனம் !

அடியே !  பூக்காரக்  கிழவி ! 

நாள்  குறிக்கச் சொல் 
அந்த குடுமிக்கார  ஜோசியனை !

அடுத்த  முகூர்த்ததில் 

அவசரத் திருமணம் !

அவசரம் .....
எனக்குத்தான் !
உழைத்து உழைத்து 
ஓடாகிப் போன என்னை, 
ஓரங்கட்டுவதற்கு முன்,
பூச்சுமக்க வேண்டும் நான்,
என் தோழியின்  திருமணத்திற்கு !
பந்தல் முதல் பள்ளி (அறை ) வரை ,
நான் சுமக்கும் பூக்கள்தான் !

வந்திடுவீர்,  வையகத்தீர்,
வாழ்த்துரைக்க, என் தோழிக்கு !
வந்திடுவீர்,  வையகத்தீர்,
வாழ்த்துரைக்க, என் தோழனுக்கும் ! 

இது ,
பூக்கூடையின்  பிதற்றலென 
வாளா(ரா)திருக்க வேண்டாம் ! 
வரவேற்க காத்திருப்பேன் 
வாயிற்படியில், 
பூக்களை சுமந்துகொண்டு !


0-0-0-0-0-0-0-0-0-0-0